ആത്മസംസ്‌കരണം തിരിച്ചറിവിന്റെ പ്രതീകമാണ്
ഇഷ്ട ദാസന്മാരോടുള്ള അല്ലാഹുവിന്റെ സ്‌നേഹ പ്രകടനം
ചിലപ്പോള്‍ പരീക്ഷണം മുഖേനെയായിരിക്കും. ഏക ദൈവ വിശ്വാസത്തെ ജനസമക്ഷം സംസ്ഥാപിക്കാന്‍
തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട മുഴുവന്‍ പ്രവാചകന്മാരും ഈ സ്‌നേഹ പ്രകടനത്തിന് പാത്രീഭൂതരായവരാണ്.
ആദിമ മനുഷ്യനായ ആദം നബി(അ)മുതല്‍ അന്തിമ പ്രവാചകനായ മുഹമ്മദ് നബി(സ്വ)വരെ നീളുന്ന ഈ
ശൃംഘല മറ്റു മനുഷ്യരില്‍ നിന്ന് വ്യതിരിക്തമാവാനുള്ള കാരണവും ഇതുതന്നെയാണ്. പ്രവാചകന്മാരും
പണ്ഡിത സൂരികളായ പ്രപിതാക്കളും അല്ലാഹുവിന്റെ ഇഷ്ട ദാസന്മാരാണ്. അതുകൊണ്ടാണ് അല്ലാഹു
അവരെ പരീക്ഷിച്ചതും ആ പരീക്ഷണങ്ങളെ അല്ലാഹുവിങ്കല്‍ നിന്നുള്ളതാണ് എന്ന ബോധത്തോടെ അവര്‍
നേരിട്ടതും. എന്നാല്‍,കിരാത പ്രവര്‍ത്തങ്ങള്‍ക്കൊണ്ടും ദുഷ്‌ചെയ്തികള്‍ കൊണ്ടും പ്രപഞ്ചനാഥന്റെ
പരീക്ഷണത്തിനും കോപത്തിനും വിേധയമായവരും നിരവധിയാണ്. ബനൂ ഈസ്‌റാഈലും ആദ് സമൂദ് ഗോത്രങ്ങളും ഇതിനുള്ള ചില ഉദാഹരണങ്ങള്‍ മാത്രമാണ്. എന്നിരുന്നാലും,ബഹുമുഖ സമസ്യകളില്‍പ്പെട്ട് ഉലയുന്ന ആധുനിക ജനത ഇന്ന് അനുഭവിക്കുന്ന
പ്രശ്‌നകാലുഷ്യങ്ങള്‍ ഇതോടൊപ്പം ചര്‍ച്ചച്ചെയ്യപ്പെടേണ്ടതുണ്ട്. അല്ലാഹുവിന്റെ ഇഷ്ട
ദാസന്മാരോടുള്ള പരീക്ഷണമാണോ ഇത്?, അല്ലെങ്കില്‍ ദുഷ്‌ചെയ്തികളില്‍
സുഖം കണ്ടത്തിയതിന്റെ പരിണിത ഫലമായണോ എന്ന്?
മുന്‍ഗാമികളുടെ ഈമാനിക പാഠങ്ങളും ഇലാഹീ സ്മരണകളും ജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് തുടച്ചു നീക്കി,ആധുനികതയുടെ പളപപ്പില്‍ ജീവിത നൗകയെ മുന്നോട്ട് തുഴയുന്ന പ്രബുദ്ധ ധാരികളായ നാം ഈ നൈരന്ത്യരത്തിനു മധ്യേ ഒന്നു ചിന്താകുലന്മാരാവേണ്ടതുണ്ട്. ഇലാഹീ സ്മരണകള്‍ കൊണ്ടും ഈമാനിക ഹര്‍ഷം കൊണ്ടും നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന ഇന്നലെയുടെ വിശ്വാസി ഹൃദയം ഇന്ന് മറ്റു ചില താല്‍പര്യങ്ങള്‍ക്കു പിന്നില്‍ പോയികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. നഫീസത്തുമാലയുടേയും ഹദാദ്ദ് റാത്തീബിന്റെയുമെല്ലാം സ്ഥാനം ഇന്ന് ഫെയ്‌സ്ബുക്കും വാട്‌സപ്പും ട്വിറ്ററും കീഴടക്കിയിരിക്കുകയാണ്. അത്യാവശ്യങ്ങളെ മറന്ന് വിശ്വാസികള്‍ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കു പ്രഥമവും പ്രാധാന്യവും കല്‍പ്പിക്കുന്നു. ആത്മാവിന്റെ കേന്ദ്രമായ ഹൃദയം ഏതുനേരവും സ്രഷ്ടാവിനെ തൃപ്തിപെടുത്താനുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ ഉത്ഭവസ്ഥാനമാകേണ്ടതുണ്ട്. പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളില്‍ നിന്ന് നാം അതിനെ സംരക്ഷിക്കുകയും വേണം. അല്ലാഹു പറയുന്നത് കാണുക:''നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ യുദ്ധം ചെയ്യുവിന്‍ '.(സുറത്തുല്‍ മാഇദ:35)
ഈ ആയത്തിനെ വ്യാഖാനിച്ച് കൊണ്ട് ഇമാം സ്വാവി(റ) പറയുന്നത് കാണുക:'അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ യുദ്ധം ചെയ്യല്‍ ആരാധനകളില്‍ ഏറ്റവും മഹത്വമേറിയതാണ്. എന്നാല്‍ യുദ്ധം രണ്ടുതരത്തിലുണ്ട്. ഒന്ന് അവിശ്വാസികളോട് യുദ്ധം ചെയ്യല്‍. രണ്ടാമത്തേത് ശാരീരിക ഇച്ഛകളോടും പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളോടും യുദ്ധം ചെയ്യലാണ്. ഇതില്‍ രണ്ടാമത്തേതിനാണ് ഏറ്റവും മഹത്വവും പ്രാധാന്യവും. കാരണം അവിശ്വാസികളോടുള്ള യുദ്ധം സന്ദര്‍ഭോജിതമായേ ഉണ്ടാവാറുള്ളു. ആ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടാല്‍ ശഹീദിന്റെ പ്രതിഫലം ലഭിക്കും. ഇനി അവിശ്വാസിയെ കൊലപ്പെടുത്തിയാല്‍ വിജയപാന്താവിലേറുകയും ചെയ്യാം. എന്നാല്‍ ശരീരത്തോടുള്ള യുദ്ധം നേരെ തിരിച്ചാണ്. ഇത് മനുഷ്യനെ കീഴ്‌പെടുത്തി കഴിഞ്ഞാല്‍ അവര്‍ പരാജിതരില്‍ പ്പെട്ടും. അതുകൊണ്ടാണ് ശരീരത്തോടുള്ള യുദ്ധത്തിന് വലിയ ശ്രേഷ്ഠത കല്‍പ്പിക്കുന്നത്”.
ശാരീരിക ഇച്ഛകള്‍ക്കെതിരേ പടപൊരുതുകയും പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളില്‍ നിന്ന് മുക്തി നേടലുമാണ് വിശ്വാസിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഏറ്റവും വലിയ വിജയം.അവിശ്വാസികളോടുള്ള ജിഹാദിനേക്കാളും ഇതുതന്നെയാണ് പ്രാധാന്യം അര്‍ഹിക്കുന്നതും. ഹൃദയങ്ങള്‍ ഏതുനേരവും ഇലാഹീ പ്രീതിയിലും നാവുകള്‍ ഇലാഹീ സ്മരണകളിലുമായാല്‍ പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളൊന്നും ജീവിതത്തില്‍ സ്വാധീനം ചെലുത്തുകയില്ല.
ഒരിക്കല്‍ ലുഖ്മാനുല്‍ ഹക്കീം(റ)വിനോട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ യജമാനന്‍ ഏറ്റവും നല്ല അവയവം കൊണ്ടുവരാന്‍ കല്‍പ്പിച്ചു. അപ്പോള്‍ അദ്ധേഹം ഒരു ആടിനെ അറുത്തു കൊണ്ട് അതിന്റെ ഹൃദയവും നാവും എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു. പിന്നീട് അദ്ധേഹത്തോട് ഏറ്റവും മോശപ്പെട്ട അവയവം കൊണ്ടുവരാന്‍ കല്‍പ്പിച്ചു. അപ്പോഴും ഹൃദയവും നാവും തന്നെ കൊണ്ടുവന്നു. ഒരേ സമയം വിജയപാന്താവിലേക്കും പരാജയത്തിന്റെ പടുകുഴിയിലേക്കും തള്ളിവിടാന്‍ സാധിക്കുന്ന അവയവമാണ് ഹൃദയവും നാവും. ഇതിനെ രണ്ടിനേയും ഒരാള്‍ക്ക് നിയന്ത്രിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അവന്റെ ജീവിതം ഭാസുരമാണ്. യഥാര്‍ത്ഥ വിശ്വാസിയുടെ ഹൃദയത്തെ പറ്റി അല്ലാഹു വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനില്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് കാണുക:'നിശ്ചയം സത്യവിശ്വാസികള്‍,അവരുടെ അടുക്കല്‍ അല്ലാഹുവിനെ കുറിച്ചു പറയപ്പെട്ടാല്‍ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങള്‍ പ്രകമ്പിതമാവുകയും അവന്റെ വചനങ്ങള്‍ വായിച്ചു കേള്‍പ്പിച്ചാല്‍ ഈമാന്‍ വര്‍ദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവില്‍ (സകലതും)ഭരമേല്‍പ്പിച്ചവരാകുന്നു അവര്‍'.(സൂറത്തുല്‍ അന്‍ഫാല്‍:2)
മറ്റൊരിടത്തായി അല്ലാഹു പറയുന്നു:”നിശ്ചയം വിശുദ്ധി നേടുകയും,തന്റെ നാഥന്റെ നാമം സ്മരിക്കുകയും എന്നിട്ട് നമസ്‌കാരം നിര്‍വഹിക്കുകയും ചെയ്തവര്‍ വിജയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു”.(സൂറത്തുല്‍ അഅ്‌ല:14,15) ഇവിടെയും അല്ലാഹു ഊന്നി പറയുന്നതും വിശ്വാസിയെ ഓര്‍മപെടുത്തുന്നതും ഹൃദയ വിശുദ്ധി കരഗതമാക്കാനും പ്രപഞ്ച നാഥന്റെ നാമം ഉരുവിടാനും തന്നെയാണ്.
ഉദൃത ആയത്തിനു ശേഷം തന്നെ അല്ലാഹു പറയുന്നുണ്ട്:'അല്ല! നിങ്ങള്‍ ഐഹിക ജീവിതത്തിന് കൂടുതല്‍ പ്രാധാന്യം കല്‍പ്പിക്കുന്നു. പരലോകമാവുന്നു ഏറ്റവും ഉല്‍കൃഷ്ടവും എന്നെന്നും അവശേഷിക്കുന്നതും'.(സൂറത്തുല്‍ അഅ്‌ല:116,17)
പരലോക ജീവിതത്തില്‍ ഔന്നിത്യത്തെ പുല്‍കാനാണ് വിശ്വാസി ശ്രമിക്കേണ്ടത്. ഭൗതികവും ഐഹികവുമായ ഭൂമിക പരലോക ജീവിതത്തെ ഭാസുരമാക്കാനുള്ള പണിപ്പുരയാക്കണം. നമ്മുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെല്ലാം പ്രപഞ്ചനിയന്ത്രിതാവിന്റെ നിരീക്ഷണത്തിലാണ് എന്ന ബോധം ഉണ്ടാവണം. നബി(സ)പറയുന്നത് കാണുക:''നാലുകാര്യങ്ങള്‍ ഒരുമനുഷ്യനില്‍ ഒരുമിച്ചു കൂടിയാല്‍ അവന്‍ നശിച്ചിരിക്കുന്നു. ഉറച്ചുപ്പോയ നയനങ്ങള്‍,ഹൃദയ കാഠിന്യത,വലിയ ആഗ്രഹങ്ങള്‍,ദുനിയാവിനോടുള്ള സ്‌നേഹം എന്നിവയാണവ.”
ഹൃദയം മൃദുലമായിരിക്കണം. എങ്കില്‍ മാത്രമേ,സ്‌നേഹത്തിന്റെയും സഹതാപത്തിന്റെയും ഇലാഹീ ഓര്‍മ്മപെടുത്തലിന്റെയും ഇളം തെന്നലടിച്ചു വീശുമ്പോള്‍ തെളിനീര്‍ ബാഷ്പം പോലെ ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ എങ്കിലും പൊഴിയുകയുള്ളൂ. നബി(സ)പറയുന്നത് കാണുക:'നിശ്ചയമായും മനുഷ്യ ശരീരത്തില്‍ ഒരു മാംസ പിണ്ഡമുണ്ട്. അത് നന്നായാല്‍ ശരീരം മുഴുവനും നന്നായി. അത് മോശമായാല്‍ ശരീരം മുഴുവനും മോശമായി. അറിയുക അതാണ് ഹൃദയം.' ആത്മ സംസ്‌കരണത്തിന്റെ അനിവാര്യതയിലേക്കാണ് പ്രവാചകന്‍(സ) പിന്നെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
ആത്മാവിന്റെ വാഹനമായ ശരീരത്തിന് പരിശുദ്ധമാക്കപ്പെട്ട സ്വര്‍ഗം പുല്‍കണമെങ്കിലും കത്തിയാളുന്ന നരകത്തില്‍ നിന്ന് മുക്തി നേടണമെങ്കിലും ഹൃദയത്തിലെ കറ കഴുകികളഞ്ഞ് വൃത്തിയാക്കണം. പ്രവാചകന്‍(സ)തങ്ങള്‍ക്ക് നാല്‍പതാം വയസ്സില്‍ നുബൂവത്ത് ലഭിച്ചിട്ടും ഹിജ്‌റാനന്തര വര്‍ഷങ്ങളിലാണ് ആരാധനാകര്‍മങ്ങളായ നിസ്‌കാരവും നോമ്പും ഹജ്ജുമെല്ലാം നിര്‍ബന്ധമാക്കിയത്. അത്രയും കാലം വിശ്വാസി ഹൃദയങ്ങളില്‍ തൗഹീദിന്റെ മന്ത്രധ്വനികള്‍ ഊട്ടി ഉറപ്പിക്കാന്നുള്ള തത്രപാടിലായിരുന്നു പ്രവാചകന്‍(സ). പ്രവാചകന്റെ സ്വഭാവ വൈശിഷ്ടം ദര്‍ശിച്ചാണ് അക്കാലത്തെ പ്രമുഖരും പ്രമാണികളുമായ മക്കാകുഫാറുകളും മറ്റു ഇതര മതസ്തരും ഇസ്ലാമിനെ ആശ്ലേഷിച്ചതും ഇസ്ലാമിന്റെ പവിത്രമാക്കാപ്പെട്ട തീരത്തേക്ക് കടന്നുവന്നതും. നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം കടുത്തതായിരുന്നു വെങ്കില്‍ നിങ്ങളെ തൊട്ട് ജനം അകലുമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ തന്നെ പ്രവാചകന്റെ മഹത്വം ഉദ്‌ഘോഷിക്കുന്നുണ്ട്. ആത്മാവിനെ അതിന്റെ പവിത്രതയോടെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം. ഹൃദയത്തിന്റെ വാതിലുകള്‍ അല്ലാഹുവിലേക്ക് തുറന്നുവെക്കണം. അതിലൂടെ ഇലാഹീ ഓര്‍മകള്‍ക്കും ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ക്കും സ്വച്ഛന്ദമായി കടന്നുവരാനുള്ള സാഹചര്യം ഒരുക്കണം. എങ്കില്‍ അവിടെ ബക്കിയുണ്ടാവുക ഇലാഹീ പ്രണയത്തിന്റെ അനന്തമായ ഓര്‍മകള്‍ മാത്രമായിരിക്കും. ഹൃദയത്തില്‍ അടിഞ്ഞുകൂടിയ അഴുക്കുകളെ കഴുകി വൃത്തിയാക്കുവാനും ആത്മാവിന്റെ പവിത്രത കാത്തു സൂക്ഷിക്കുവാനും മനസ്സിന്റെ കണ്ണാടികള്‍ പ്രപഞ്ച സ്രഷ്ടാവിലേക്ക് തുറന്നുവെച്ചാല്‍ മതി. അവന്റെ റഹ്മത്തിന്റെ പ്രകാശം കാരണം മനസ്സിന്റെ ചാപല്യങ്ങള്‍ കരിഞ്ഞുണങ്ങി അവിടെ ആത്മ സംസ്‌കരണത്തിന്റെ പുതിയ പ്രതീകങ്ങള്‍ മുളവെട്ടാന്‍ തുടങ്ങും. നാഥന്‍ തുണക്കെട്ട-ആമീന്‍.
മുന്‍ഗാമികളുടെ ഈമാനിക പാഠങ്ങളും ഇലാഹീ സ്മരണകളും ജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് തുടച്ചു നീക്കി,ആധുനികതയുടെ പളപപ്പില്‍ ജീവിത നൗകയെ മുന്നോട്ട് തുഴയുന്ന പ്രബുദ്ധ ധാരികളായ നാം ഈ നൈരന്ത്യരത്തിനു മധ്യേ ഒന്നു ചിന്താകുലന്മാരാവേണ്ടതുണ്ട്. ഇലാഹീ സ്മരണകള്‍ കൊണ്ടും ഈമാനിക ഹര്‍ഷം കൊണ്ടും നിറഞ്ഞുനിന്നിരുന്ന ഇന്നലെയുടെ വിശ്വാസി ഹൃദയം ഇന്ന് മറ്റു ചില താല്‍പര്യങ്ങള്‍ക്കു പിന്നില്‍ പോയികൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. നഫീസത്തുമാലയുടേയും ഹദാദ്ദ് റാത്തീബിന്റെയുമെല്ലാം സ്ഥാനം ഇന്ന് ഫെയ്‌സ്ബുക്കും വാട്‌സപ്പും ട്വിറ്ററും കീഴടക്കിയിരിക്കുകയാണ്. അത്യാവശ്യങ്ങളെ മറന്ന് വിശ്വാസികള്‍ ആവശ്യങ്ങള്‍ക്കു പ്രഥമവും പ്രാധാന്യവും കല്‍പ്പിക്കുന്നു. ആത്മാവിന്റെ കേന്ദ്രമായ ഹൃദയം ഏതുനേരവും സ്രഷ്ടാവിനെ തൃപ്തിപെടുത്താനുള്ള പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളുടെ ഉത്ഭവസ്ഥാനമാകേണ്ടതുണ്ട്. പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളില്‍ നിന്ന് നാം അതിനെ സംരക്ഷിക്കുകയും വേണം. അല്ലാഹു പറയുന്നത് കാണുക:''നിങ്ങള്‍ അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ യുദ്ധം ചെയ്യുവിന്‍ '.(സുറത്തുല്‍ മാഇദ:35)
ഈ ആയത്തിനെ വ്യാഖാനിച്ച് കൊണ്ട് ഇമാം സ്വാവി(റ) പറയുന്നത് കാണുക:'അല്ലാഹുവിന്റെ മാര്‍ഗത്തില്‍ യുദ്ധം ചെയ്യല്‍ ആരാധനകളില്‍ ഏറ്റവും മഹത്വമേറിയതാണ്. എന്നാല്‍ യുദ്ധം രണ്ടുതരത്തിലുണ്ട്. ഒന്ന് അവിശ്വാസികളോട് യുദ്ധം ചെയ്യല്‍. രണ്ടാമത്തേത് ശാരീരിക ഇച്ഛകളോടും പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളോടും യുദ്ധം ചെയ്യലാണ്. ഇതില്‍ രണ്ടാമത്തേതിനാണ് ഏറ്റവും മഹത്വവും പ്രാധാന്യവും. കാരണം അവിശ്വാസികളോടുള്ള യുദ്ധം സന്ദര്‍ഭോജിതമായേ ഉണ്ടാവാറുള്ളു. ആ സന്ദര്‍ഭത്തില്‍ കൊല്ലപ്പെട്ടാല്‍ ശഹീദിന്റെ പ്രതിഫലം ലഭിക്കും. ഇനി അവിശ്വാസിയെ കൊലപ്പെടുത്തിയാല്‍ വിജയപാന്താവിലേറുകയും ചെയ്യാം. എന്നാല്‍ ശരീരത്തോടുള്ള യുദ്ധം നേരെ തിരിച്ചാണ്. ഇത് മനുഷ്യനെ കീഴ്‌പെടുത്തി കഴിഞ്ഞാല്‍ അവര്‍ പരാജിതരില്‍ പ്പെട്ടും. അതുകൊണ്ടാണ് ശരീരത്തോടുള്ള യുദ്ധത്തിന് വലിയ ശ്രേഷ്ഠത കല്‍പ്പിക്കുന്നത്”.
ശാരീരിക ഇച്ഛകള്‍ക്കെതിരേ പടപൊരുതുകയും പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളില്‍ നിന്ന് മുക്തി നേടലുമാണ് വിശ്വാസിയെ സംബന്ധിച്ചിടത്തോളം ഏറ്റവും വലിയ വിജയം.അവിശ്വാസികളോടുള്ള ജിഹാദിനേക്കാളും ഇതുതന്നെയാണ് പ്രാധാന്യം അര്‍ഹിക്കുന്നതും. ഹൃദയങ്ങള്‍ ഏതുനേരവും ഇലാഹീ പ്രീതിയിലും നാവുകള്‍ ഇലാഹീ സ്മരണകളിലുമായാല്‍ പൈശാചിക ദുര്‍ബോധനങ്ങളൊന്നും ജീവിതത്തില്‍ സ്വാധീനം ചെലുത്തുകയില്ല.
ഒരിക്കല്‍ ലുഖ്മാനുല്‍ ഹക്കീം(റ)വിനോട് അദ്ദേഹത്തിന്റെ യജമാനന്‍ ഏറ്റവും നല്ല അവയവം കൊണ്ടുവരാന്‍ കല്‍പ്പിച്ചു. അപ്പോള്‍ അദ്ധേഹം ഒരു ആടിനെ അറുത്തു കൊണ്ട് അതിന്റെ ഹൃദയവും നാവും എടുത്തുകൊണ്ടുവന്നു. പിന്നീട് അദ്ധേഹത്തോട് ഏറ്റവും മോശപ്പെട്ട അവയവം കൊണ്ടുവരാന്‍ കല്‍പ്പിച്ചു. അപ്പോഴും ഹൃദയവും നാവും തന്നെ കൊണ്ടുവന്നു. ഒരേ സമയം വിജയപാന്താവിലേക്കും പരാജയത്തിന്റെ പടുകുഴിയിലേക്കും തള്ളിവിടാന്‍ സാധിക്കുന്ന അവയവമാണ് ഹൃദയവും നാവും. ഇതിനെ രണ്ടിനേയും ഒരാള്‍ക്ക് നിയന്ത്രിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞാല്‍ അവന്റെ ജീവിതം ഭാസുരമാണ്. യഥാര്‍ത്ഥ വിശ്വാസിയുടെ ഹൃദയത്തെ പറ്റി അല്ലാഹു വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആനില്‍ സൂചിപ്പിക്കുന്നത് കാണുക:'നിശ്ചയം സത്യവിശ്വാസികള്‍,അവരുടെ അടുക്കല്‍ അല്ലാഹുവിനെ കുറിച്ചു പറയപ്പെട്ടാല്‍ അവരുടെ ഹൃദയങ്ങള്‍ പ്രകമ്പിതമാവുകയും അവന്റെ വചനങ്ങള്‍ വായിച്ചു കേള്‍പ്പിച്ചാല്‍ ഈമാന്‍ വര്‍ദ്ധിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. തങ്ങളുടെ രക്ഷിതാവില്‍ (സകലതും)ഭരമേല്‍പ്പിച്ചവരാകുന്നു അവര്‍'.(സൂറത്തുല്‍ അന്‍ഫാല്‍:2)
മറ്റൊരിടത്തായി അല്ലാഹു പറയുന്നു:”നിശ്ചയം വിശുദ്ധി നേടുകയും,തന്റെ നാഥന്റെ നാമം സ്മരിക്കുകയും എന്നിട്ട് നമസ്‌കാരം നിര്‍വഹിക്കുകയും ചെയ്തവര്‍ വിജയം പ്രാപിച്ചിരിക്കുന്നു”.(സൂറത്തുല്‍ അഅ്‌ല:14,15) ഇവിടെയും അല്ലാഹു ഊന്നി പറയുന്നതും വിശ്വാസിയെ ഓര്‍മപെടുത്തുന്നതും ഹൃദയ വിശുദ്ധി കരഗതമാക്കാനും പ്രപഞ്ച നാഥന്റെ നാമം ഉരുവിടാനും തന്നെയാണ്.
ഉദൃത ആയത്തിനു ശേഷം തന്നെ അല്ലാഹു പറയുന്നുണ്ട്:'അല്ല! നിങ്ങള്‍ ഐഹിക ജീവിതത്തിന് കൂടുതല്‍ പ്രാധാന്യം കല്‍പ്പിക്കുന്നു. പരലോകമാവുന്നു ഏറ്റവും ഉല്‍കൃഷ്ടവും എന്നെന്നും അവശേഷിക്കുന്നതും'.(സൂറത്തുല്‍ അഅ്‌ല:116,17)
പരലോക ജീവിതത്തില്‍ ഔന്നിത്യത്തെ പുല്‍കാനാണ് വിശ്വാസി ശ്രമിക്കേണ്ടത്. ഭൗതികവും ഐഹികവുമായ ഭൂമിക പരലോക ജീവിതത്തെ ഭാസുരമാക്കാനുള്ള പണിപ്പുരയാക്കണം. നമ്മുടെ പ്രവര്‍ത്തനങ്ങളെല്ലാം പ്രപഞ്ചനിയന്ത്രിതാവിന്റെ നിരീക്ഷണത്തിലാണ് എന്ന ബോധം ഉണ്ടാവണം. നബി(സ)പറയുന്നത് കാണുക:''നാലുകാര്യങ്ങള്‍ ഒരുമനുഷ്യനില്‍ ഒരുമിച്ചു കൂടിയാല്‍ അവന്‍ നശിച്ചിരിക്കുന്നു. ഉറച്ചുപ്പോയ നയനങ്ങള്‍,ഹൃദയ കാഠിന്യത,വലിയ ആഗ്രഹങ്ങള്‍,ദുനിയാവിനോടുള്ള സ്‌നേഹം എന്നിവയാണവ.”
ഹൃദയം മൃദുലമായിരിക്കണം. എങ്കില്‍ മാത്രമേ,സ്‌നേഹത്തിന്റെയും സഹതാപത്തിന്റെയും ഇലാഹീ ഓര്‍മ്മപെടുത്തലിന്റെയും ഇളം തെന്നലടിച്ചു വീശുമ്പോള്‍ തെളിനീര്‍ ബാഷ്പം പോലെ ഒരു തുള്ളി കണ്ണുനീര്‍ എങ്കിലും പൊഴിയുകയുള്ളൂ. നബി(സ)പറയുന്നത് കാണുക:'നിശ്ചയമായും മനുഷ്യ ശരീരത്തില്‍ ഒരു മാംസ പിണ്ഡമുണ്ട്. അത് നന്നായാല്‍ ശരീരം മുഴുവനും നന്നായി. അത് മോശമായാല്‍ ശരീരം മുഴുവനും മോശമായി. അറിയുക അതാണ് ഹൃദയം.' ആത്മ സംസ്‌കരണത്തിന്റെ അനിവാര്യതയിലേക്കാണ് പ്രവാചകന്‍(സ) പിന്നെയും സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
ആത്മാവിന്റെ വാഹനമായ ശരീരത്തിന് പരിശുദ്ധമാക്കപ്പെട്ട സ്വര്‍ഗം പുല്‍കണമെങ്കിലും കത്തിയാളുന്ന നരകത്തില്‍ നിന്ന് മുക്തി നേടണമെങ്കിലും ഹൃദയത്തിലെ കറ കഴുകികളഞ്ഞ് വൃത്തിയാക്കണം. പ്രവാചകന്‍(സ)തങ്ങള്‍ക്ക് നാല്‍പതാം വയസ്സില്‍ നുബൂവത്ത് ലഭിച്ചിട്ടും ഹിജ്‌റാനന്തര വര്‍ഷങ്ങളിലാണ് ആരാധനാകര്‍മങ്ങളായ നിസ്‌കാരവും നോമ്പും ഹജ്ജുമെല്ലാം നിര്‍ബന്ധമാക്കിയത്. അത്രയും കാലം വിശ്വാസി ഹൃദയങ്ങളില്‍ തൗഹീദിന്റെ മന്ത്രധ്വനികള്‍ ഊട്ടി ഉറപ്പിക്കാന്നുള്ള തത്രപാടിലായിരുന്നു പ്രവാചകന്‍(സ). പ്രവാചകന്റെ സ്വഭാവ വൈശിഷ്ടം ദര്‍ശിച്ചാണ് അക്കാലത്തെ പ്രമുഖരും പ്രമാണികളുമായ മക്കാകുഫാറുകളും മറ്റു ഇതര മതസ്തരും ഇസ്ലാമിനെ ആശ്ലേഷിച്ചതും ഇസ്ലാമിന്റെ പവിത്രമാക്കാപ്പെട്ട തീരത്തേക്ക് കടന്നുവന്നതും. നിങ്ങളുടെ ഹൃദയം കടുത്തതായിരുന്നു വെങ്കില്‍ നിങ്ങളെ തൊട്ട് ജനം അകലുമായിരുന്നു എന്ന് പറഞ്ഞ് വിശുദ്ധ ഖുര്‍ആന്‍ തന്നെ പ്രവാചകന്റെ മഹത്വം ഉദ്‌ഘോഷിക്കുന്നുണ്ട്. ആത്മാവിനെ അതിന്റെ പവിത്രതയോടെ കാത്തുസൂക്ഷിക്കണം. ഹൃദയത്തിന്റെ വാതിലുകള്‍ അല്ലാഹുവിലേക്ക് തുറന്നുവെക്കണം. അതിലൂടെ ഇലാഹീ ഓര്‍മകള്‍ക്കും ഓര്‍മ്മപ്പെടുത്തലുകള്‍ക്കും സ്വച്ഛന്ദമായി കടന്നുവരാനുള്ള സാഹചര്യം ഒരുക്കണം. എങ്കില്‍ അവിടെ ബക്കിയുണ്ടാവുക ഇലാഹീ പ്രണയത്തിന്റെ അനന്തമായ ഓര്‍മകള്‍ മാത്രമായിരിക്കും. ഹൃദയത്തില്‍ അടിഞ്ഞുകൂടിയ അഴുക്കുകളെ കഴുകി വൃത്തിയാക്കുവാനും ആത്മാവിന്റെ പവിത്രത കാത്തു സൂക്ഷിക്കുവാനും മനസ്സിന്റെ കണ്ണാടികള്‍ പ്രപഞ്ച സ്രഷ്ടാവിലേക്ക് തുറന്നുവെച്ചാല്‍ മതി. അവന്റെ റഹ്മത്തിന്റെ പ്രകാശം കാരണം മനസ്സിന്റെ ചാപല്യങ്ങള്‍ കരിഞ്ഞുണങ്ങി അവിടെ ആത്മ സംസ്‌കരണത്തിന്റെ പുതിയ പ്രതീകങ്ങള്‍ മുളവെട്ടാന്‍ തുടങ്ങും. നാഥന്‍ തുണക്കെട്ട-ആമീന്‍.
Comments
Post a Comment